Çok uzun zaman oldu... Nasıl gidiyor a dostlar...

Uzun zaman sonra... Her şey düzelicek umuduna devam mı? Yoksa skerler böyle işi gidiyorum ben diyenler oldu mu aranızdan...

Olmuştur.
Beni de teğet geçti...
Kenarından ucundan sıyırdı geçti hacı...



Ooooof of ulan.

Eee ne dersin?
O gemi gelicek-ciliğe devam mı?
Yoksa - pollyannacılıkla uğraşamam olmayan gemiyi bekleyemem zihnimi durdurup olanı olmakta olanı ve olacağı sktir ettim aynen devam umrumda değil-cilik mi? Ya da gitmeyi zihninde mantıklı hale getirip bu dünyadan sktir olup giden oldu mu?
Hani alın dünya sizin skin birbirinizi hadi ben gittim diyerekten...

hahhhahaa durumu anlamayanlarda... böyle konuşanlar ne skindirik meseleden bahsediyo... kendi kendilerine bi haller, bi tripler... sktir... diyişlerde...
nası zekiler nası zekiler götlerinden akıl akıyo aq ooof nası muhteşem nasıl bi harika ooooğğğf (!)

böyle ha sktir nasılda muhteşemsin aferin sana (!) çekip alkışlamalık...

Neyse...

Oooof of ne diyorum ben şuan. Konuya neden böyle giriş çektik...

Bu Güncel... hms... demek uzun zaman oldu... ne konuşsakta cümleler içimizdeki "o tarafı" çekip alsa... güncelidir...

Düşünüp duruyorum.

-ruz?

Kafalar nasıl biliyo musun.... ooooğğfff çığlık çığlığaaa.

sonra bi ha sktir n'oluyo-culuk. vay mk ne bi biçim insan bunlar neden bunlara katlanıyorum, kulağım kanadı, gözüm kendi kendini söküp attı bu tip ne lan aq-culuk falan...

ne olursa olsun sonunda şu oluyo tabi... ; Hımmm sktir etmekle akıllık etmişim kendimi tekrardan tebrik ediyorum bu skindirik insanların birbirlerine nasıl katlandığını geçtim kendilerine nası katlanıyo bunlar aq... diyip hmm tamam sakinim-cilikler...

anlatsan anlamicak mal gibi bakacak tiplerin derdi ne bunun nası hal hareketlere girsekte sinirini bozsak diye mal mal hallere girmeleri... vay aq

Hmm nerde nası bi hata ettikte işler bu hale aq diyerekten gözleri bi yerlere daldırıp düşünmeler...

Saçını başını yolup kafandaki çığlıkları onun kafasına sokup çığlık attığını görmek istesende nafile...

Başka bir yerde başka bir zamanda mutlu ve huzurlu olduğun bir anda hayal edersin kendini.
Şuan'ın bir kabus olduğunu, zihninde kendine ne gördüğünü hatırlatmadığın sürece unutup yoluna gideceğini söyleyerek devam edersin...

Çünkü hayat böyledir.
Devam etmek üzerine kuruludur.


Ya sabretmeyi bırakıp gitmeyi seçeceksindir, ya da gitmeyi seçen arkadaşlarının tabutlarını omuzlayıp defnedeceksindir...
İkisinden biri...

Toprağa verilen ya sen olacaksın, ya da toprağa verip ardında kalan...



ne dedi la bu az önce diyip yere yığılasın mı var... asndnvhhh

yapcak bi şey yok durum bu.

Oyun kurucu.
Ve oyun hikayesi.
Kocaman evrenin içindeki bir nokta dahi etmeyen herhangi bir karakter...

Sonra ne mi olur?

Mutlu son-un hiç olmadığını öğrenirsin. Bilinçli bir yetişkin olmaya ilerleyen bi genç olarak mevzunun hiç bi zaman bu olmadığını; zaten hiçbi mutluluğun son kelimesiyle bağdaşmayacağını, hatta ve hatta mutlu sonsuz diye ortalıkta dolananların neden bahsettikleri hakkında tek bir fikri bile olmadığını, ve de önemsizlik içindeki önemsizliğin bir parçası olarak devam edeceğini her şeye herkese haykırarak anlatabilecek hale gelirsin.

Ama bununda bir önemi yoktur.
Çünkü bir kere öl denilen öldüğünde, ilk göz yaşı dökülüp ağlamamayı öğreneceğin sürece kadar geçen skindirik dönemde hiçbi şeyin değişmeyeceğini de anlarsın...

YEEEEEEAH! I AM A FUCKİNG CRAZY.

_____________________________________________________________________________________________________________________________________________

Hmmmm...

Ne diyosun bu işlere...

O zaman...



Unutamamalara...

Her gün ölüm uçurumunun kenarında gezipte... yine de iyiyim ya diyip hayata devam edenlere...

Her şeyin berbat olduğunu bilse de... yine de devam etmesini bilenlere...

Dolu dolu gülmelere... Gerçek mutluluğa...

Aşık olduğumuz... Anımsadığımızda tebessümüyle gelen adamlara...
Devam ettiremediğimiz güzel hikayelere...

Çok sevmeye... sarıp sarmalamaya... 

Ağlayana... ağlatana... Devam etmekten yorulup gitmeyi seçenlere... Ardında kalıp gözyaşını içine dökenlere... Göğsü alev alev yananlara...

Maskelerin ardında kalmış paramparça insanlara...

_____________________________________________________________________________________________________________________________________________

Kısaca.

Herkesin şerefine

Yansın bu dünya! Kötülerin birbirini sktiği, masumun/ umutla bakan gözlerin/ kahkahaların/ aşkların yaşadığı bi dünya için...

umarımki... 

Her şey düzelir.

O gemi gelecek -cilik kazanır...

_____________________________________________________________________________________________________________________________________________

O zaman şimdilik...

hadi eyvAllah.