Haftaya iyi başlayalım hadi Bismillah falan olmuştuya hani. heh işte boşver onu.
Bi şeylerden konuşalım...
Louis C.K. - Hilarious (2010)
Aynı içgüdü bende de var mesela.
Fecii bi düzeyde tahammülsüzlük.
Hani bunun beynini kuşa taksak ters uçar aq dalgası varya. özellikle öyle tipler konuşurken, daha doğrusu ne dediğini bilmekten aciz ağzını oynatıp sesiyle her yanı kirletirken ve ortamın enerjisini becerirken, kesinlikle biri şu orospu çocuğunu neden öldürmüyo derim içimden... dıştan sakin görünürüm... evet. karışmicam. sakinim. dünyanın en sabırlı en sakin insanıyım. hatta ne biliyo musun... sağır ve dilsizim. tam olarak bu kendime dediklerim.
Louis Székely. Bu görsel stand up gösterisinden bi bölüm.
Bazen fazlasıyla kendimi gördüğüm şeyleri kaydediyorum.
neyse.
Kendimi arıyorum.
Bi amaç arıyorum.
Her şey elimden geliyor evet ama neden yaparken mutlu olduğum bi şeyi bulamıyorum diyorum.
12 saat oturarak çalışıp sonra akşam eve dönen bi Plaza çalışanı moron,
Laboratuvara geçmiş gelecek kaygısı ve tedavi arayışı içinde çırpınan bi araştırmacı gerzek,
Orospu ibne farketmez her türlü yaratığın arasında kendimi zorla bilgi öğrenmek için bi profesörü dinlemeye çalışırken...
Kendimi böyle görmek istemiyorum aq...
Deniyorum deniyorum ve deniyorum...
İnsanlar nelerle uğraşıyo, o konuma nasıl & neden gelmiş, memnun mu, bunu/orda olmayı hiç beklemiyor muydu ya da bu onun hayalini kurduğu şey miydi...
Bilmiyorum.
O ortamlarda yaşamaya kendileri nasıl ittiler ya da buna alıştılar bilmiyorum.
Bu bir; Bildiğini bilme olayı.
İnsanlar bi şekilde ya oraya kendini hapsetmiş, ya da beklentisini düşük/yüksek herhangi bi yere koymuş ve oraya ulaşmış...
O milyon çeşit insan bi şekilde kendini bir yere koymuş.
Yerleştirmiş kendini o resme.
OF ULAN.
Toparlanamicam galiba bu sefer...
Belki bu sefer intiharı düşünmenin ilk aşama olduğunu, buna karşı olsamda mantıklı bi yan bulup kendimi ikna etmeyi denemeliyim.
Siktir...
Olmicak ya da olacak şeylerle fazla meşgul olmaktan devreler yandı..
Burda bitirelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder