3 Eylül 2017 Pazar

Yeni bi ay. Yeni bi haftaya başlamadan son saatler... Elimde ne var peki? Hı?



Yaşlanıyoruz. Yaşlanmak?

Şuan... Hmmm...
4. ve 5. arasında. Tam ortadayım... Vaaouv. Tam ortada. Cidden "yaşlanıyorum" kelimesini dile getirecek miyim yani...
Bu kelimeyi kullanmam/ O cümleyi dile getirmem meselesini hemen geçip asıl konulara gelelim...

Bi Pazar gecesi.

3.09.2017 Saat;  22:34

Derslere yeniden başlamak.
Kendine saydırıp, sabahları herkese & her şeye lanetler okuyarak kalkıp evden çıkmak.
Negatif enerji ve mutsuzlukla dolup taşmak.

Ya abi dediğim şeyleri uygulamaya dökmek neden bu kadar zor.

Hakikaten?
Neden?
Neden mutsuz olmamıza sebep olacak şeyleri yapmak zorunda kalıyoruz?
Neden devam ediyorum bu hayat oyununa?
Neden aldığım verdiğim nefesi saymaya / sonu beklemeye devam ediyorum...


N-A-P-I-Y-O-R-U-M  U-L-A-N-?

OF!



Öldüğümde...
Beni huzurlu bir bahçeye gömsünler...

Yani o huzurlu bahçeyi henüz alamadıysam...
Hani dediğim olay varya...
Herkesi her şeyi OLMAYANI olanı terk edip taşınmam gereken o yer...

Of.
Her neyse işte...

Ne saçmalıyosam...



Uyumalıyım sanırım...
Kendimde değilim uzun zamandır.
Zihnim bulanık.
Düşüncelerim belirsiz. Değişken. Karakterimden uzak.
Karakterim?
-im?

Artık kendim kelimesi ve ait olan meselesini unuttum... Yani sanırım.

Deliliğin aşaması gibi bi şey ya bu.

Bi şeyleri kaybettiğini düşünürsün...
Aslında zaten hiç senin olmamıştır...

Mutlu& huzurlu& o ev meselesi dahilinde bi hayat kurmak istemişsindir...


Ne vakit senin.
Ne beden.
Ne ömür senin...
Ne de var olan "herhangi bi şey" senin...

HİÇ'İZ.

HİÇLİĞİN İÇİNDEKİ "O DÜNYA DENEN MAVİ NOKTANIN" ÜZERİNDEKİ HİÇLİĞİN İÇİNDEKİ HİÇLİĞİZ.

BELKİ DAHA DA AZI.
HAYIR.
BELKİ DEĞİL.


KESİNLİKLE DAHA AZI...
ÇOK ÇOK DAHA AZI.


içimde ne varsa kustum resmen.
ıyk. hay o cümlenin...
tamam. kafayı yemek is complete  -tamamlandı.


hayaller çalındı.
yaşama isteği çalındı.
gençlik çalındı.
zihnin temiz hali çalındı...
daha neler neler aq



kısaca.
zıbarıp yatıyorum ben.
umut denen şeyi içimden söküp uyuyorum.
zerresini istemiyorum artık hayatımda.
siktir etmeyi dahi siktir edicem.

yazmak iyi geliyo.
iyi oldu bu sayfa sanırım benim için...
kafayı boşa alıp uyumaya çalışmaya başlasam iyi olucak.



bye. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder