3 Ağustos 2017 Perşembe

heh güzelce delirtin beni, az konuşalım yine ve de bebeklerden bahsedelim Günceli



Güne nedense güzel başladım bugün...
Nedendir bilinmez.
İçimde renga-renga-rengaaarenk havai fişekler patlıyo laaayğn. hahhhhahhahaa

Bu arada şaka gibi dün ve bugün 2 gündür ofiste güncel yazıyorum. 
İleride kendime okursam diye masamın dağınık kısmının fotoğrafını atıyorum hahhhahaha Allah'ım teşekkürler bugün nedense mutlu olan yanım baskın...


Şimdi geleliiiim kendini değerlendirme kısmına.
Kendimi karşıma alıp tek tek yargılama kısmına. Yargıç olmam lazımmış. Ya da hakim. Ne biliyim işte asdncndhh

Neyse! Başlayalım.



  • Muhtemelen ilk sebep bu... canım kendim. Tamam dur daha ilk madde devam ediyoruz hehe. 



“Onlar, inananlar ve kalpleri Allah’ı anmakla huzura kavuşanlardır. Biliniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur.” – Ra’d Suresi; 28. Ayeti Meali





  • "Kesinleşmiş kadere ve taksim edilmiş olan rızka razı ol. Her şey kader içindedir. Üzülmeyi bırak." diye not almışım kendime. Yine canım kendim.
    “Gerçekten biz, her şeyi bir ölçü ve dengede yarattık.” – Kamer Suresi; 49. Ayeti Meali 


  • Aldırmamayı hafiften huy edinmeye başladım, öğreniyorum yavaş yavaş.

Life of Pi (2012)

  • Ama nedense müzik dinleyince böyle oluyorum hala.
    Unutmayı beceremediği -çok hızlı düşünüp sürekli ilk anmış gibi yaşattığı için zihnim bana- istemsiz böyle gelişiyo durum sanırım.

Bu tam olarak müzik dinlerken ben.


  • "Kitaplarda kendimize rastladığımız yerin altını çizeriz..."
    Bunu yapıyorum ve sürekli kendime bi şeyler anımsatıp moralimi bozuyorum.
    Delirdim ya. Delirttiler.


  • Hata yapmayı seviyorum.
    Onun hata olup olmadığını yapmadığım için düşünmektense, yapıp onun hata olduğunu deneyimliyorum.
    Biliyorum deliyim hehe.

HIMYM - 1. Sezon 21. Bölüm 


  • Bazı şeylere körü körüne inanıyorum. Hmm moralim düşmeye başladı, bravo bana. 

Biz, Ölümlüler - Patrick Ness

  • "Daha önce yaşadığın bir olayı anlatırken tekrar yaşıyormuşçasına tepkiler verirsin."
    Bu huyumu da sevmiyorum.
    Söylediğim gibi.
    Zihnim fazlasıyla canımı yakan anıları durduk yere bana hatırlatma gibi bi özelliği sahip...
    Elimden bi şey gelmiyo... Ama şimdilik. Buna çâreyi ben bulucam. O hiçbi şeyden anlamayan sözde uzmanlar değil. Ki zaten bulamamışlar, bulabileceklerine de hiç inanmıyorum...


  • "Bir karar verdikten sonra diğerinin daha iyi olduğunu düşünmeleri için geçen süre 1 saniyedir." asdcnvnvhh ben.
    Çoğu konuda çok net olsamda bazen bu şekil kararsızlaşıyorum.

The "Indecision Induced by an Impossible Planet" Face (kıps😉)



  • Bir süredir bu düşünceyi kendime rehber edindim. Doğru yapıyorumdur muhtemelen. Ne biliyim böylesi daha doğrudur herhalde... Allah' ın (c.c.) sözü/ ayeti sonuçta.

Gerekli ve faydalı olmadıkça insanlara karışma. Evinde otur ve kendi işine bak. İnsanlara karışmayı en aza indir. “Evlerinizde oturun... açılıp saçılmayın. Ahzâb Suresi; 33)



  • Bir süredir sevimli bi aile isteyip istemediğim üzerine düşünüyorum. Sevdiğim adamla evlenmeli ve yuva kurmalı mıyım? Yoksa mezun olduktan sonra biraz hayatı istediğim şekilde yönlendirip, sonra kendimi bilim ve insanlık için tedavi seçenekleri aramaya mı vermeliyim? 


Francisco Lachowski

Bu kareyi koymuşken bebek meselesini konuşalım. Çocuklar... Evlat... Hatta torun! OOW MY ALLAH (C.C.) 😄😄😄😄 kıps😉😎





  • Uykusuzluk çekmek ve ağlama seslerine katlanmak zorunda kalmak mı?
    Hmmm tam noktasına değinerek başladım galiba ne dersin?
    Aynen öyle.
    Uyku. ve de Sessizlik. Dayanabilir miyim? Değer mi? Muhtemelen değer ama "başım ağrıyo aq çok tatlı olabilirsin, yanakların kafan kadar olabilir bu bende seni yeme isteği uyandırıyo olabilir ama ağrıyo" asndncnhh derim muhtemelen. 


  • Ama... Ama şu karenin inanılmazlığına bakar mısın?!

  • Sabah uyandığında şöyle bi popoyla karşılaştığını düşünsene...

  • Yanağını kollarını bacaklarını yemen serbest. Senden bi parça lan sonuçta! Sevgiye boğ yani.



  • Aması daha var, fazlasıyla kötü olabilecek kombinasyonlar... Düşünsene kötü yetiştirilmiş (!) çocuk... (!) tamam değil çocuk demenin kesinlikle uyuşmadığı tiplerle karşılaştı okulda. Üzüldü. Kırıldı. Ağladı. Hatta onların iğrençliği senin çocuğunu etkiledi... 😰
    Napıcaksın? Bağırmak zorunda mı kalıcaksın?
    Böyle insanlar etrafta sürekli var. Bu korkunç!
    Böyle yönler işte kalbimi acıtıyo. Kendime olmasından korktuğum şeylerin benden ve sevdiğim adamdan bir parça olan evladımın başına gelmesi mi? Hayır canım kalsın.
    Çünkü fazlasıyla hassas bi kalbe sahibim.
    Bir çok şeyi kaldırabildim, omuzlarımda taşıdım bi sürü yükü... Ama ona olması? Kalsın.

_______________________________________________________________________________________________________________


Son olarak bu.
Bi ara kaydetmişim.

hehe.



_______________________________________________________________________________________________________________

O zaman...

bi sonraki güncele kadar... 




hadi eyvAllah.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder