Eeee bi yerden başlamam lazım dedim kendime...
İyi mi ettim kötü ettim orasını görücez...
Madem ki başlığı atarken aklıma yaşamak ve hayatın hızlı akışı geldi, üzerine biraz konuşup ilk kitap yazısına başlayalım.
#kitapönerisi1
hms.
- Anılar Silinirken - Sevda Sarıkaya - DNZ KİTAP
Bu kitapla nasıl karşılaştık?
Geçen sene.
Üniversitenin ilk yılı.
Canımın sıkkın ve de ders arası boşluğum olduğu bir ara yine kütüphaneye gittim.
Rafları karıştırdım ve de karıştırdım...
Bana göre bir kitap kapağıyla "Abi beni al oku, ben belli ki bi şeyler katarım sana" demiyosa okunmamalı.
He neden?
Çünkü yüz kere başlayıp hala kitaplığımda beklettiğim milletin öve öve bitiremediği, benimse ilk sayfalarını kendimi zorlaya zorlaya okuduğum kitap bana bi bok katmadı bugüne kadar. Anca bunu da okumuş oldum diyip bitenler rafına koydum asdmnhcndh
Neyse.
Devam edelim.
Kitapları raftan alıp-incelip-karıştırıp geri tıkarken bu kitapla karşılaştım.
Kapağı sade ve direkti.
Tam benlik.
Hemen içeriğine baktım... Sonunda bi diyalog vardı efsaağne.
Laaayğn oldum.
Ayak üstü 20-30 sayfayı devirdim.
Neyse aldım elime oturdum ders çalışanların arasına sessiz sakin hayallerle takip ediyorum hikâyeyi.
Eeee roman sever, sürükleyiciliğe hayran bi insanım. Buldum akıcı hikayeyi yardırıyorum 😁
Kitabın heyecanlı bi yeri, bölüm sonundayım. Bi baktım sonuna yaklaşmışım kitabın... %80-85 bitmiş.
Kalktım kitabı bırakıp derse gittim.
Diğer gün gidicem sonunu okuyup bitircem planım o.
Gece komple kafamdaydı milyon tane son teorisi asdndnch
Falan filan falan filan...
Okuyun yani.
Beni etkilemişti.
Özellikle bazı sahneleri gerçekliği ile sayfalardan taşmıştı.
Alzheimer üzerine yazılmış zorlama ve saçmalık dolu kitaplara benzemiyodu yani.
Devam edicem. Bismillah dedim başladım aktarmam lazım kendimden bi şeyler buraya...
ama şimdilik bu kadar.
bi sonraki güncele kadar...
hadi eyvAllah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder